Η Ευθυμία και οι Φίλοι της στον Μαγικό Κήπο της Πασχαλινής Περιπέτειας

  Η Ευθυμία και οι Φίλοι της στον Μαγικό Κήπο της Πασχαλινής Περιπέτειας

            

Μια όμορφη, ηλιόλουστη μέρα, η Ευθυμία, ένα κορίτσι με αστείρευτο χαμόγελο και αίσθηση χιούμορ, αποφάσισε να περάσει το απόγευμα στον Μαγικό Κήπο του σχολείου της.

 

Μαζί της ήταν οι καλύτεροι φίλοι της: ο Κωσταντίνος, ο πιο γενναίος από όλους, η Πασχαλινά, που είχε πάντα την καλύτερη ιδέα για κάθε πρόβλημα, ο Σταύρος, που του άρεσε να κάνει αστεία και να σπάει πλάκες, και η Αναστασία, που δεν μπορούσε ποτέ να σταματήσει να γελάει – ακόμη και όταν δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε γύρω της!

«Πάμε να βρούμε την πασχαλινή αυγό-σφαίρα!» είπε η Ευθυμία, ανασηκώνοντας το φρύδι της με ένα μυστηριώδες χαμόγελο. Η αυγό-σφαίρα ήταν ένα μαγικό αυγό που όλοι είχαν ακούσει στις ιστορίες του σχολείου. Όποιος το έβρισκε, θα αποκτούσε την ικανότητα να φτιάχνει αστεία ό,τι και να συνέβαινε γύρω του!

«Αχ, μην πεις ότι θα πρέπει να ψάξουμε όλο τον κήπο!» είπε ο Κωσταντίνος με μια ελαφριά ανησυχία. «Είδα το Σταύρο να κρύβει κάτι στον κήπο, μήπως αυτός ξέρει κάτι;»

 

Ο Σταύρος γύρισε και τους κοίταξε με σοβαρό ύφος – αλλά η σοβαρότητά του ήταν μάλλον ύποπτη, γιατί αμέσως άρχισε να γελάει. «Ε, εντάξει, εντάξει, ίσως να το βρήκα… αλλά δεν το ξέρω σίγουρα! Μπορεί να είναι απλώς ένα απλό αυγό!» είπε και χαμογέλασε.

«Όχι πια αστεία, Σταύρο!» είπε η Αναστασία γελώντας και το φως του ήλιου φώτισε τα μαλλιά της. «Ας πάμε να ψάξουμε μαζί!»

 

Αμέσως, η ομάδα ξεκίνησε την αναζήτηση. Καθώς περνούσαν από τα δέντρα του κήπου, παρατήρησαν κάτι πολύ περίεργο: τα λουλούδια άρχισαν να ψιθυρίζουν, και ο άνεμος φύσαγε απαλά, σα να τους καλούσε να ακολουθήσουν το μονοπάτι που είχε γεμίσει με χρωματιστές πεταλούδες.

 

Η Πασχαλίνα, με το μυαλό της γεμάτο ιδέες, πρότεινε να ακολουθήσουν την πορεία των πεταλούδων. «Πάμε εκεί! Είμαι σίγουρη ότι κάτι μαγικό κρύβεται!» είπε ενθουσιασμένη. Η ομάδα τους ακολούθησε, γελώντας και τραγουδώντας, ενώ τα λουλούδια τους καλωσόριζαν με χαρούμενα χρώματα.

Η διαδρομή τους οδήγησε σε έναν μεγάλο καθρέφτη, που κρυβόταν πίσω από ένα φοινικόδεντρο.

«Αυτός είναι ο καθρέφτης του Γέλιου!» είπε η Ευθυμία με ενθουσιασμό. «Μόνο αν καταφέρουμε να κάνουμε τον καθρέφτη να γελάσει, θα μας δείξει την αυγό-σφαίρα!»

 

 

Ο Σταύρος, που είχε πάντα μία αστεία ατάκα για κάθε περίσταση, πλησίασε τον καθρέφτη και είπε: «Ξέρεις ποιο είναι το αγαπημένο μου αστείο; Η κατσίκα που ήθελε να γίνει τραγουδίστρια… αλλά πάντα χτύπαγε τις νότες!»

Ο καθρέφτης άρχισε να τρελαίνεται από τα γέλια, μέχρι που… ξαφνικά, μία πασχαλινή αυγό-σφαίρα εμφανίστηκε μπροστά τους, λάμποντας με χρυσές ανταύγειες.

 

«Το βρήκαμε!» φώναξε η Αναστασία και όλοι οι φίλοι έτρεξαν για να την πιάσουν.

Όταν άγγιξαν την αυγό-σφαίρα, ένας καταιγισμός αστείων και γελοίων εικόνων γέμισε τον αέρα. Οι φίλοι έκαναν τη μία αστεία έκφραση μετά την άλλη, και ο κήπος γέμισε γέλια, φως και χρώματα. Από εκείνη την ημέρα, κάθε φορά που κάποιος στο σχολείο τους ένιωθε λυπημένος ή βαρετός, η Ευθυμία και οι φίλοι της έβγαζαν την αυγό-σφαίρα και γέμιζαν τον κόσμο γύρω τους με γέλια.

 

Και έτσι, το σχολείο στον Μαγικό Κήπο έγινε το πιο χαρούμενο και γελαστό μέρος σε όλο το χωριό, χάρη στην Ευθυμία και τους φίλους της, που είχαν μάθει ότι το πιο μαγικό πράγμα στον κόσμο είναι η χαρά και το γέλιο που μοιράζονται με τους άλλους.